نهاوندم با تمام زخمهایی که در طول تاریخ برتنت خورده و تازیانه بی مهری بر تمام بدنت نشانگر ظلمهایی است که بر تو روا داشته اند باز هم صبور باش و استوارانه دیوارهای کاهگلی ات را برافراشته قرار ده تا کور شوند آنان که نتوانند استواریت را ببینند .
همین صبوریت باعث قوت بازوان کارگرانت و مرهمی بر دستان پینه بسته کشاورزانت و صلابت باغات سرسبزت و پر آبی سرابت گشته پس کم نیار و استوار باش . استوار باش مردمت کمکت می کنند و پرشکوه تر از قبل می شوی .
خداوند مردم نهاوند را خیلی دوست دارد دلیل این ادعا همین سرابهای رنگین و زیباست که تمام مردم دنیا در عطش آب باشند مردم نهاوند همیشه سیراب اند . این باغ های میوه که تمام نعمتهای خداوند در آن وجود دارد دلیلی بر این ادعاست فقط کافیست سری به اطراف نهاوند بزنید تا به این همه نعمت که خداوند در این شهر قرار داده بیشتر واقف شوید .
به تمام مردم میهن سرافرازم پیشنهاد یک بار دیدار از این دیار سرسبز و تاریخی را می نمایم و قدم تک به تکتان را بر روی چشمان حقیرم می گذارم شاید لذت دیدار این دیار در خاطرشان دو چندان شود .
از مردم شهرم نیز عاجزانه خواستارم از این جو نازیبا و نامیمون انتخابات بیرون بیایند و به فکر شهرشان باشند . این دیوارهای لکه دار و یادگاری هایی که بر تن درختان سربه فلک کشیده گیان و کوچه های تنگ و باریک پای قلعه و خیابان های پر چاله و چوله شهر شده سرطانی برای منطقه ما .
آیا وقت این فرا نرسیده به جای تجمع برای فلان کاندید ویا جشن پیروزی فلان نماینده مردم برای مطالبات به حق این شهر از مجاری قانونی اقدام نمایند . این مردم تا کی منافع شخصی خود را بر شهر و کاشانه شان ترجیح می دهند . در حالی که شهرهای همجوار ما به سرعت باد در حال پیشرفتند ما فکر فرستادن کاندید دلخواهمان به مجلسیم . ما هنوز نماینده مجلس را یه فرشته می دانیم که با یک معجزه همه چیز را مطلوب و ایده ال می کند . در صورتی که خودشان هم به یکی از گفته هایشان اعتقاد ندارند وقتی شهری یک نماینده دارد یعنی یک رای در میان حدودا 290 رای پس امیدی به این رای نیست . آستین ها را بالا بزنید و بفکر شهرمان و رضای خدا باشیم نه بنده حریصش که هر چه داشته باشد بازهم کم دارد .
شهرم تو چه مظلومی ! با وجود فرزندان با نفوذ و پولداری که فقط زمان انتخابات و نوروز بیاد وطنشان می افتند و تمام نفوذ و منابعشان را در شهرهای دیگر سرمایه گذاری می کنند و عارشان می آید که بگویند ما نهاوندیم .
در تهران جشن می گیرند و ناون ناون می کنند و آش ورکواز می خورند اما حتی یه پاپاسی به شهرشان کمک نمی کنند و با نفوذشان قدمی برای این شهر برنمیدارند چگونه باور کنیم ناونی اند .
در زمان انتخابات هزاران ماشین لوکس و شیکی در شهر می بینیم که با مردم این شهر غریبه اند و حتی لهجه نهاوندی ندارند و خود را نهاوندی می نامند و از دیوارهای این شهر شرم نمی کنند که آنچنان فرسوده شده اند که با یک لرزه خفیف از هم می پاشند .
شهرم صبور باش صبور و استوار !!!
نظرات شما عزیزان: